W nadmorskim miasteczku po sezonie niejedno może się zdarzyć. Plotki rozprzestrzeniają się tak szybko, jak pędzi zimowy wiatr, i każda zmienia się w sensację.
Matka i córka. Po pierwszej zostały obrazy, trochę niepokojących opowieści i rzeczy w dużym, dawno nieużywanym domu. Druga pierwszej nie pamięta, ale postanawia odtworzyć łączące je więzi i zrozumieć, co stało się w przeszłości. Nie jest to łatwe, ponieważ dwadzieścia lat temu bliscy Inki postanowili ukryć przed nią przeszłość i zamknąć na zawsze dom, w którym mieszkała z matką. Teraz Inka może wreszcie go otworzyć i zgłębić zagrzebane pod kurzem tajemnice. Ktoś jednak był tam pierwszy i zabrał najcenniejszą rzecz, bez której prawda już zawsze będzie niepełna.
Czy Inka ją odzyska?
Czy poradzi sobie z niechęcią miasteczka i ludzi, którym staje na drodze?
Czy wygra z człowiekiem, który chce mieć monopol nie tylko na prawdę,
ale i na Inkę?
Zanim odfrunę to powieść wielowątkowa. W wędrówkach po tajemnicach Ince towarzyszą postacie znane z Tam, gdzie nie sięga już cień i zupełnie nowe. Mamy tu kaszubskie rody; galerię nietuzinkowych kobiet; barwną grupę młodych, żyjących według własnych zasad; piękny wątek stuletniej Weroniki, walczącej o swoje zwierzęta, mimo że drzwi na drugą stronę już się uchyliły i czuje przeciąg wieczności. Metafizyka przeplata się z życiem, dramatom towarzyszy humor. Do tego gęsta sieć uczuć – zapomnianych, niechcianych, niebezpiecznych, aktualnych, niespodziewanych…
Znakomite dialogi, wciągająca fabuła
i emocje nie mniejsze niż w pierwszym tomie serii.
Tam, gdzie nie sięga już cień
Wzruszająca, zaskakująca, doprawdy rewelacyjna lektura o miłości i różnych jej odcieniach. Każdy kocha na swój własny sposób, nie zawsze zwyczajny, prosty, idealny. Jeden zachłannie, z wielką namiętnością, drugi bez wzajemności… Jestem szalenie ciekawa, co znalazła Inka za zamkniętymi drzwiami... Może powstanie ciąg dalszy? Chciałabym!
asymaka.blogspot.com
Nie znam drugiej pisarki, która tak operowałaby językiem powieści. Każde słowo, każde zdanie jest dopieszczone w każdym calu.
ksiazki-sardegny.blogspot.com
Hanna Kowalewska właściwie każdą swoją książką udowadnia, że określenie „proza kobieca” nie musi oznaczać banalnej treści i nieudolnej formy.
bernadettadarska.blog.onet.pl
Jest to książka z rodzaju tych, które mają swój klimat. Sprawia to przede wszystkim przepiękny język i styl, jakim posługuje się Hanna Kowalewska. Jej powieści zawsze wywołują w czytelniku pewne uczucie nostalgii.
Granice.pl
Hanna Kowalewska – poetka i powieściopisarka. Ma w swoim dorobku także dramaty, słuchowiska i scenariusze filmowe. Autorka bestsellerowej serii o Zawrociu (Tego lata, w Zawrociu, Góra śpiących węży, Maska Arlekina, Inna wersja życia, Przelot bocianów, Cztery rzęsy nietoperza). Jej pierwszy tom (wydany także w przekładzie niemieckim i włoskim) zdobył główną nagrodę w konkursie na powieść polską ogłoszonym przez wydawnictwa Zysk i S-ka oraz „Świat Książki” w 1997 roku. Inna powieść Autorki pt. Julita i huśtawki została uznana za Książkę Roku przez „Magazyn Literacki Książki”. Hanna Kowalewska wydała również kilka tomików wierszy, zbiór opowiadań i dwie powieści dla młodzieży. Czytelnicy cenią jej książki zwłaszcza za piękny i wysmakowany styl oraz poetycki klimat.
Prywatnie pisarka jest miłośniczką warszawskiego osiedla Kamionek. Odpoczywa, fotografując i malując.
Prywatnie tu: tudorotasokolowska.pl
Prowadzący:
Dorota Sokołowska
