Parytety Lewicy - felieton Adama Dąbrowskiego

To niejako powrót do projektu obywatelskiego, złożonego ponad dziesięć lat temu. Warto więc chyba przypomnieć, że wówczas to właśnie w parlamencie zmieniono proponowane 50 procent na 35.

Według obecnego pomysłu polityków Lewicy, kandydatki i kandydaci powinni być umieszczani na takich zgłaszanych przez komitety listach naprzemiennie, tzn. mężczyzna, kobieta, mężczyzna - taki przekładaniec. Ale, ale, zaraz… Dlaczego nie: kobieta, mężczyzna, kobieta? W końcu nie jest powiedziane, która płeć ma otwierać taką listę. To też jest nie do końca fair. Może o pierwszym miejscu dla płci powinien zadecydować rzut monetą?

Trochę niepokojące jest też uzasadnienie projektu: "taki zapis nałoży na partie polityczne obligatoryjne przestrzeganie zasady równości płci i pozwoli uniknąć sytuacji, w których kobiety mają jedynie pozornie zagwarantowane równe prawa w życiu politycznym". Czyli jak to? Ostatecznie upolityczniamy samorządy? Poza partiami politycznymi nie będzie można zgłaszać innych list, np. obywatelskich? Czy może na tych niepartyjnych listach kwoty już nie będą obowiązywać?

A co zrobią komitety wyborcze, które nie będą miały odpowiedniej liczby chętnych właściwej płci na swoje listy? I to niezależnie, czy więcej będzie kandydatów, czy kandydatek. Może będzie obligatoryjne znalezienie rywalki czy rywala do takiego wykazu, jeżeli ktoś chce w ogóle wystartować w wyborach? Albo operacja zmiany płci dla najbardziej zdesperowanych?  
Chociaż to chyba nie płeć decyduje o wyborze najlepszych kandydatów. Szczególnie w samorządach.

Z zestawienia, przygotowanego już w obecnej kadencji przez pismo "Wspólnota" wynika, że są samorządy bardzo sfeminizowane. Nie ma zachowanego parytetu "fifty – fifty" w prawie trzystu samorządach. To 12 powiatów, 95 miast i 167 gmin wiejskich, w których kobiety mają przewagę we władzach lokalnych. W Podlaskiem to Sokółka, Czyżew, Łapy, powiat łomżyński i trzy gminy: Janów, Jasionówka i Poświętne. Żeby ułatwić wyciągnięcie wniosków dodam od razu, że wszystkie te gminy i wiejskie i miejskie mają mniej niż 20 tys. mieszkańców. Czyli wybory są tam jednomandatowe, a nie na podstawie stworzonych list.

Może więc tam jest odpowiednia reprezentacja kobiet, bo kandydaci rzadziej oceniani są przez przynależność partyjną. Zresztą jest wiele przykładów na to, że wybrani już radni potrafią tworzyć karkołomne i niewyobrażalne z pozoru koalicje. I co dziwne – jak się okazuje – najczęściej całkiem skuteczne. Nic dziwnego, że samorządowcy pomysły majstrowania przy ustawie wyborczej przyjmują sceptycznie. Doświadczenie podpowiada im, że kiedy parlamentarzyści zajęli się wysokością diet, żeby ciąć koszty administracyjne, skończyło się tym, że je obniżyli. Ale tylko w samorządach. Teraz więc pojawiają się obawy, iż w przypadku list wyborczych może skończyć się bardzo podobnie.

| red: lma