Radio Białystok | Magazyny | Podróże po kulturze | Wystawa w 100-lecie Bauhausu w białostockiej Galerii Arsenał
Wystawę w stulecie szkoły artystycznej Bauhaus, mówiącą o historii instytucji, ale też pokazującą jej wpływ na artystów przygotowała Galeria Arsenał w Białymstoku. Wernisaż wystawy "Do zobaczenia po rewolucji!" odbył się w piątek (18.10).
Wystawa w 100-lecie Bauhausu w białostockiej Galerii Arsenał - recenzja Sebastiana Kochańca | Pobierz plik.Wystawa w 100-lecie Bauhausu w białostockiej Galerii Arsenał - relacja Doroty Sokołowskiej | Pobierz plik.Częstym problemem przy wyświetlaniu playera jest używanie Adblocka.
Dłuższe dźwięki na niektórych wersjach przeglądarki Chrome są ucinane.
Wystawa skupia się na pokazaniu różnorodności Bauhausu
Wystawę będzie można oglądać do 18 grudnia.
- Wystawa jest wystawą prezentującą elementy historii Bauhausu w nowy sposób, który nie był dotąd tak prezentowany w Polsce - powiedział w czwartek (17.10) na konferencji prasowej jeden z kuratorów wystawy Adam Przywara. Dodał, że skupiono się na pokazaniu tej unikatowej i najważniejszej szkoły awangardowej jako szkoły-instytucji, która działała w konkretnym czasie i miejscu, ale była różnorodna. Podkreślił, że wystawa skupia się na pokazaniu różnorodności Bauhausu, także w jego wymiarze społecznym i politycznym.
Prace nad wystawą "Do zobaczenia po rewolucji! Wystawa na 100-lecie Bauhasu" - jak mówił Adam Przywara - trwały rok. Składa się z dwóch części.
Główna część wystawy poświęcona jest historii Bauhausu
Główna część wystawy poświęcona jest historii Bauhausu. Przywara przypomniał, że Bauhaus otworzył się w 1919 roku w Weimarze, w 1923 przeniósł się do Dessau, a w 1933 roku szkołę zamknięto w Berlinie z powodów - jak powiedział kurator - nacisków politycznych, które sprawiały też, że instytucja przenosiła się z miasta do miasta.
Na wystawie skoncentrowano się na końcu lat 20., kiedy w szkole zmienia się dyrektor, a twórca Bauhuasu Walter Gropius oddaje szkołę w ręce szwajcarskiego architekta Hannesa Meyera, który reformuje szkołę i zmienia ją w prawdziwą szkołę architektury.
Bauhaus od początku starał się balansować między rzemiosłem, projektowaniem i wzornictwem przemysłowym i architekturą, ale tak naprawdę w latach 20-tych pojawiły się pierwsze w pełni bauhausowskie projekty architektoniczne z pracowni studenckich, ze współpracy mistrzów Bauhausu ze studentami
- mówił Adam Przywara.
Stąd na wystawie materiały archiwalne z Dessau, Frankfurtu i Berlina. Znalazły się one w instalacji stworzonej przez artystkę Zuzę Golińską.
Druga część wystawy przedstawia - jak mówił Przywara - "jak Bauhaus trwał w historii i wpływał na artystów po zamknięciu szkoły". W tej części prezentowane są m.in. oryginalne elementy budynków Bauhausu z Dessau.
Na wystawie są też prace dzieci
Są tu też prace dzieci, które uczyły się pod okiem studentki Bauhausu, artystki Friedl Dicker-Brandeis. Adam Przywara mówił, że Dicker-Brandeis w 1942 roku została zesłana getta w Terezinie, gdzie założyła artystyczną szkołę dla dzieci, a rysunki uczniów przetrwały wojnę i znajdują się w Muzeum Żydowskim w Pradze.
W tej części wystawy zaprezentowano też powojenny ruch awangardowy założony w północnych Włoszech w latach 50-tych. Adam Przywara mówił, że "zebrał on awangardowych artystów powojennych i dyskutował idee wzięte z Bauhausu, ale w nowszej rzeczywistości". Zobaczyć będzie można oryginalne prace, które wyróżniają się tym - jak dodał kurator - że są pracami kolektywnymi.
Przywara pytany, dlaczego warto mówić dziś o Bauhausie, powiedział, że z jednej strony Bauhaus był unikatową instytucją, która skupiała wybitnych ludzi, potrafiła też połączyć różne awangardowe idee artystów, z drugiej - stworzył "strukturalną, instytucjonalną i taką produkcyjną podstawę pod to, co dziś nazywamy designem". - Pomysł połączenia szkoły artystycznej z produkcją przemysłową był rozwijany w sposób istotny właśnie w Bauhausie - mówił Adam Przywara.
Do wystawy przygotowano program towarzyszący, w którym znalazły się m.in. oprowadzania kuratorskie, wycieczki po mieście a także wykłady i performance.
Pewnie zauważyliście, że rzadko piszę o rodzimych produkcjach, godnie rywalizujących ze światowymi tytułami, gdyż ich ilość jest bardziej niż skromna. Dziś więc mam dla słuchaczy Radia Białystok propozycję, pod którą mogę się podpisać obiema rękami (choć jestem leworęczny). To “Rojst” w reżyserii Jana Holoubka - twórcy takich hitów jak “Wielka woda” czy “25...
Przed nimi jeszcze matura, ale pierwszy egzamin na zakończenie nauki już za nimi. Szesnaścioro uczniów ostatniej klasy Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Kossaka w Łomży obroniło swoje prace dyplomowe.
Zainteresowanie tym filmem w Białymstoku było tak duże, że z powodu kolejki przed kinem Forum seans zaczął się z 25-minutowym opóźnieniem i zorganizowano dodatkowy pokaz. Film dokumentalny "Magia Podlasia. Szeptuchy" w reżyserii Małgorzaty Szyszki opowiada o szeptuchach i szeptunach, o medycynie ludowej, magii oraz o ludzkich pragnieniach i oczekiwaniach.
Od piątku (19.04) na Stadionie Miejskim w Białymstoku zacznie się bardzo intensywny czas spotkań autorskich, podpisywania książek i wybierania wśród nowości. 11. edycja Targów Książki w Białymstoku oraz Festiwal Literacki "Na pograniczu kultur" jak zawsze zgromadzi pasjonatów literatury.
Czy można w środku miasta, a nawet w środku galerii posiedzieć na trawie? Taka okazja nadarza się właśnie przy ulicy Legionowej, gdzie swoje prace łączące muzykę i projekcje video pokazuje Emil Zenko.
Czy można obraz ubrać w kolię? Albo damie sportretowanej na płótnie nałożyć kolczyki? Dzieła sztuki ubrane w klejnoty można oglądać w Galerii Sleńdzińskich przy Rynku Kościuszki.
Wszystko miało być proste, budynek miał przejść generalny remont i być otwarty do 2023 r. Okazało się, że remont zabytkowej siedziby Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku potrwa jeszcze jakiś czas, bo procedury trzeba było zaczynać ponownie.
Obrazy Beksińskiego zanimowane przez sztuczną inteligencję, a nad wszystkim czuwa białostocki artysta. Kobas Laksa, bo o nim mowa, to twórca sztuk wizualnych, który ostatnio animował malarstwo Zdzisława Beksińskiego.
Jak pokazać na zdjęciach tzw. przestrzeń liminalną, czyli „przestrzeń pomiędzy czymś, a czymś”? Tego trudnego zadania podjęli się uczestnicy 5. edycji internetowego konkursu fotograficznego dla amatorów z naszego regionu, który organizuje Podlaski Instytut Kultury.
Prowadzący:
Andrzej Bajguz
