Najpopularniejszym dziś w Polsce gatunkiem serialowym jest telenowela. Dowód? Miliony widzów, z niesłabnącą fascynacją i zaangażowaniem oglądających przez kilka dni w tygodniu tureckie produkcje.
Dominik Sołowiej poleca serial "Sukcesja" | Pobierz plik.Częstym problemem przy wyświetlaniu playera jest używanie Adblocka.
Dłuższe dźwięki na niektórych wersjach przeglądarki Chrome są ucinane.
Do nich zalicza się moja babcia, która, mimo że uwielbia książki, nigdy nie pozwoli sobie na przegapienie kolejnego odcinka “Elifa” albo “Promyka nadziei”. Ja nie mogę się przekonać do tureckich seriali, więc dziś zaproponuję telenowelę, którą obejrzałem jednym tchem, aplikując sobie przynajmniej trzy odcinki dziennie.
To amerykański serial “Sukcesja”, dostępny na jednej z platform streamingowych. Jego bohaterami są członkowie nieprzyzwoicie bogatej rodziny magnatów medialnych, posiadających gazety i stacje telewizyjne na całym świecie. Właścicielom Waystar Royco niczego nie brakuje. Mają luksusowe apartamenty, własne linie lotnicze, prywatne helikoptery i rezydencje. Otaczają się splendorem, doskonale wyglądają i mają w zasadzie czas na wszystko, tylko nie na solidną pracę, bo większość czasu zajmuje im knucie planów związanych z objęciem najważniejszego stanowiska w firmie.
Tak się bowiem składa, że założyciel korporacji, Logan Roy, to człowiek schorowany, tuż przed emeryturą, który chce przekazać komuś stery władzy. Wśród kandydatów są dzieci Logana - ludzie, którym nigdy nie wystarczały tytuły dyrektorów operacyjnych i miliony dolarów ulokowane w akcjach. Przekonani o swojej wiedzy i nieomylności zrobią wszystko, by zaskarbić zaufanie ojca, zdradzając siebie nawzajem, albo wprowadzając w życie plan wrogiego przejęcia, jeśli Logan nie zdecyduje się przejść na emeryturę.
Dorzućmy do tego afery, które co rusz wstrząsają firmą, wywołując tsunami na giełdzie. Okaże się wtedy, jakim gigantem na glinianych nogach jest korporacja Waystar Royco i ile nienawiści mają wobec siebie członkowie pozornie kochającej się rodziny. Co łączy “Sukcesję” z klasycznymi telenowelami? Osadzenie akcji w zamkniętym, hermetycznym środowisku bogatych ludzi, których łączą interesy i relacje rodzinne. A to właśnie jest doskonałym sposobem na przyciągnięcie naszej uwagi: uwielbiamy przecież śledzić losy celebrytów, gwiazd i gwiazdeczek szklanego ekranu, prezentujących swoje sekrety we wszelkiej maści reality show. Stajemy się wtedy podglądaczami, którzy po drugiej stronie ekranów siedzą z wypiekami na twarzy, obserwując mroczne sekrety ludzi do nas podobnych. Podobnych, bo funkcjonujących w takich samych relacjach rodzinnych, zawodowych, towarzyskich. W ich losach widzimy samych siebie - swoje marzenia, pragnienia i porażki. Ale dzięki dystansowi przeżywamy coś, czego ludzie, obcujący ze sztuką, doświadczali od niepamiętnych czasów. To katharsis, oczyszczenie, przeżywanie gwałtownych emocji w laboratoryjnym środowisku, które możemy opuścić, wychodząc z teatru albo wyłączając telewizor.
To właśnie serwują nam telenowele, dorzucając coś ekstra: tę wyjątkową możliwość bezkarnego podglądania i czerpania przekornej fascynacji z tego, że obserwujemy kogoś, sami nie będąc widzianymi. No i ta świadomość, że bogactwo szczęścia nie daje, że za całym blichtrem współczesnego świata może skrywać się pustka, która rodzi jeszcze większą pustkę, zasysając wszystko to, co jest dobre wokół nas. Oto opowieść o klasie próżniaczej, o rozpuszczonych dzieciach bogatego ojca, który, chociaż na swoją zamożność pracował w pocie czoła, dobrym człowiekiem nie jest, bo z premedytacją niszczy każdą próbę usamodzielnienia się swoich dzieci, narkotycznie uzależnionych od jego majątku.
Polecam “Sukcesję”, bo jest to serial nieoczywisty, mimo oczywistych nawiązań do telenoweli. Oglądając go nie będziemy się nudzić ani przez moment.
W tej książce przeczytamy historie Polaków, którzy mieszkają za wschodnią granicą Polski. Są w niej fragmenty relacji nagrywanych w latach 2006-11 podczas wyjazdów do Białorusi, Kazachstanu, Litwy, Łotwy, Rosji, Rumunii, Ukrainy.
W Krasnogrudzie powstała "Ścieżka poetów" z wykutymi na tablicach wierszami. Z kolei w Supraślu przybyli na festiwal "Między wierszami" goście mogli wziąć udział w happeningu, który polegał na publicznym czytaniu poezji.
Jeśli lubicie Państwo seriale fantastycznonaukowe, ta recenzja jest dla Was, bo dziś opowiem o dwóch bardzo podobnych do siebie propozycjach, do znalezienia na tej samej platformie streamingowej. Jeden serial zdecydowanie odradzam, natomiast drugi - z mniej renomowaną obsadą - to tytuł, któremu można poświęcić swój cenny czas.
Pod koniec maja rozpocznie się kolejna, 43. już edycja Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Cerkiewnej Hajnówka 2024. Wymyślił go i przez lata realizuje Mikołaj Buszko, który przez cztery dziesięciolecia ściągnął do Hajnówki najlepsze zespoły wykonujące muzykę cerkiewną z całego świata czy zgromadził wybitne osobowości, takie jak Krzysztof Penderecki czy prof. Romuald...
Czołówka krajowych wykonawców szant zaprezentowała się w białostockim kinie Forum, gdzie odbył się XXXVII Festiwal Piosenki Żeglarskiej Kopyść.
Katarzyna Nosowska, Jakub Żulczyk, profesor Jerzy Bralczyk, a także kilkudziesięciu innych autorów spotka się w Białymstoku ze swoimi czytelnikami. Trwa największe święto czytelników i wydawców, czyli 11. Targi Książki. Targom towarzyszy Festiwal Literacki "Na pograniczu kultur".
Pewnie zauważyliście, że rzadko piszę o rodzimych produkcjach, godnie rywalizujących ze światowymi tytułami, gdyż ich ilość jest bardziej niż skromna. Dziś więc mam dla słuchaczy Radia Białystok propozycję, pod którą mogę się podpisać obiema rękami (choć jestem leworęczny). To “Rojst” w reżyserii Jana Holoubka - twórcy takich hitów jak “Wielka woda” czy “25...
Przed nimi jeszcze matura, ale pierwszy egzamin na zakończenie nauki już za nimi. Szesnaścioro uczniów ostatniej klasy Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych im. Wojciecha Kossaka w Łomży obroniło swoje prace dyplomowe.
Zainteresowanie tym filmem w Białymstoku było tak duże, że z powodu kolejki przed kinem Forum seans zaczął się z 25-minutowym opóźnieniem i zorganizowano dodatkowy pokaz. Film dokumentalny "Magia Podlasia. Szeptuchy" w reżyserii Małgorzaty Szyszki opowiada o szeptuchach i szeptunach, o medycynie ludowej, magii oraz o ludzkich pragnieniach i oczekiwaniach.
Prowadzący:
Andrzej Bajguz
