Ekscytują nas nowości filmowe, przeglądamy z wypiekami na twarzy repertuar kin, z nadzieją, że coś nas zaskoczy, coś zatrzyma w tym biegu codziennym, coś poruszy. Oglądamy filmy od dziecka i znamy się na oglądaniu, wszyscy. I z biegiem czasu coraz wyraźniej widzimy, że „wszystko już było”. Że historie, te najbardziej ludzkie w gruncie rzeczy, mówią o tym samym, liczy się kunszt, nastrój, opowiadającego, obraz, który zwraca uwagę na inne wymiary miłości, zazdrości, zbrodni czy kosmicznych przygód.
Miłka Malzahn o klasykach i nowościach filmowych | Pobierz plik.Częstym problemem przy wyświetlaniu playera jest używanie Adblocka.
Dłuższe dźwięki na niektórych wersjach przeglądarki Chrome są ucinane.
Czasami idziemy na nowość z wielką nadzieją i... wracamy rozczarowani. W takich chwilach warto wrócić do korzeni. Przypomnieć sobie, od czego to się zaczęło. I nie mówię tu o dobranockach o Reksiu. Chociaż polecam. Mówię o filmach, które zmieniały oblicze współczesnej kinematografii, a nie są współczesne. Świetnie jest zobaczyć takie opokowe, czarno-białe filmy na dużym ekranie.
„Do utraty tchu” Godarda - Nowa Fala
1 grudnia 2025, godz. 18:15 w kinie Forum
Film, który początkowo miał być thrillerem o ludziach opętanych myślami o śmierci, zmieniał swoją formę stopniowo, podczas 4-tygodniowej realizacji. Wielka improwizacja zaowocowała przełomową propozycją w rozwoju kina i najważniejszym obrazem w toku kształtowania się nowej fali. „Do utraty tchu” zadecydowało o tym, jak w ciągu najbliższych dziesięcioleci będą wyglądały filmy.
Jean Seberg, dzięki roli Patricii Franchini, stała się ikoną artystycznej rewolucji, która wpłynęła na twórców z całego świata. Niedawno powstał też film o niej z Kristen Stewart w roli głównej, ciekawie pokazujący medialne zniewolenie.
Potem drugi seans:
„Nowa fala” (Francja, USA 2025, 105')
Reżyser Richard Linklater zabiera nas na plan „Do utraty tchu” - czarno-biały, kręcony po francusku film o narodzinach francuskiej Nowej Fali. To pełen humoru, melancholii i energii „list miłosny do kina”, który oddaje ducha tamtej twórczej wolności i rewolucji filmowej. Kameralne ujęcia, improwizacje, elipsy montażowe – prawdziwa uczta dla kinomanów.
Ale oczywiście dla tych, którzy chcą mieć zaplanowane inne wieczory tego tygodnia, są inne obrazy.
„Norymberga” Jamesa Vanderbilta wchodzi do kin z potężnym bagażem poprzedników: od klasycznego „Wyroku w Norymberdze” Stanleya Kramera z 1961 roku, który pokazywał proces oczami sędziego mierzącego się z winą całego narodu, po seriale dokumentalne z autentycznymi stenogramami i archiwaliami.
Nowy film przesuwa punkt ciężkości: zamiast monumentalnego patosu trybunału dostajemy intymny pojedynek młodego amerykańskiego psychiatry z Hermannem Göringiem, rozgrywany w czterech ścianach celi, pełen długich rozmów i psychologicznych gier.
Vanderbilt mniej koncentruje się na wyroku - bardziej na tym, jak rodzi się zło, jak zręczny demagog buduje narrację usprawiedliwienia i jak ta retoryka, niepokojąco znajoma we współczesnym świecie rosnących autorytaryzmów, potrafi nas dziś uwieść mimo całej historycznej wiedzy o konsekwencjach.
Fenomenalna gra Russella Crowe’a jako Göringa oraz Ramiego Maleka jako psychiatry. Film balansuje między widowiskiem a poważnym spojrzeniem na historię, choć momentami tempo bywa nierówne, a niektóre wątki poboczne nieco rozpraszają uwagę. Mimo to to bardzo ważne i poruszające kino, które przypomina, dlaczego pamięć historyczna nigdy nie powinna słabnąć.
„Wicked: Na dobre” to druga część filmowej adaptacjiznanego fanom musicalu, która domyka historię Elfaby i Glindy - od przyjaźni na Uniwersytecie Shiz po ostateczne rozpisanie ról „dobrej” i „złej” czarownicy w Krainie Oz. To rozśpiewane, kolorowe, miejscami smutne kino o inności, ostracyzmie, propagandzie i władzy, która produkuje wygodne etykietki. Pod cukierkową baśnią kryją się bardzo współczesne tematy: polaryzacja, cancelowanie „odmieńców”, manipulacja mediami.
„Uwierz w Mikołaja 2” to świąteczna komedia familijna z tłem ślubu Ani i Roberta oraz wyprawą małej Zosi przez całą Polskę w poszukiwaniu „prawdziwego” Mikołaja, gdy jej babcia trafia do szpitala.
Film bardzo świadomie korzysta z przedświątecznego klimatu: śnieg, lampki, podróż, dom seniora - opowiada o potrzebie bliskości, opiece nad starszymi, rodzinnych więziach i nadziei, a nie tak bardzo o magii Mikołaja. Można z tego filmu korzystać, zachowując zdrowy dystans do cukierkowości i sentymentalizmu.
Patrząc na te filmy razem, widać, że to właśnie starsze obrazy podpowiadają nam nowe kierunki, zakotwiczając nasz filmowy świat w prywatnej strefie wyobraźni. Zanim więc zachwycisz się kolejną nowością, warto sprawdzić, jak to „już było” - od rewolucyjnych czarno-białych kadrów i procesów, które zmieniały bieg historii, po współczesne musicale i lekkie, świąteczne opowieści, które też są częścią tej samej, wielkiej historii kina.
To jeden z najciekawszych artystów, który fotografuje dla Elle, Harper’s Bazaar, InStyle, Marie Claire czy L’Officiel. Przed jego obiektywem stają znane modelki i modele w stylizacjach najsłynniejszych projektantów. Dawid Klepadło, rocznik ’89, nie zapomina jednak i o Podlasiu, bo to właśnie tu się wychował.
Od dziś Adwent, czyli czas oczekiwania na narodziny Boga. Dymitr Grozdew wielokrotnie sięga po motyw Bożego Narodzenia - zarówno w swoim malarstwie ikonowym, jak i w rysunku.
Obiekty, obrazy i film - trzy nowe prace zasiliły zbiory Galerii Arsenał w Białymstoku. Uzupełniają w ten sposób "Kolekcję II" jednej z najciekawszych galerii sztuki współczesnej, bo Arsenał wielokrotnie pojawia się w rankingach na najwyższych miejscach.
Nowy film kręcony jest w jednej z podlaskich wsi niedaleko Tykocina. To „Kołtunica”, która znalazła się w konkursie „Ziemia Obiecana” dla studentek i studentów publicznych uczelni filmowych i artystycznych.
Czym są stereotypy Podlasia - inspiracją czy balastem? Drugie wydanie Podlaskiego Kongresu Kultury odbyło się pod hasłem „Znaki szczególne. Kulturowe stereotypy Podlasia”.
Bardzo często podróżując po regionie zaskakują nas duże wystawy w małych miastach. Tak jest m.in w Szczuczynie, który warto odwiedzić by odkryć dokumenty, listy i zdjęcia nigdzie wcześnie niepokazywane.
"Świat dobrych opowiadań zaprasza już od pierwszych zdań. Tak właśnie jest ze “Znajomym z winnicy” - zbiorem, w którym Wojciech Karpiński dzięki czujnemu oku, pełnokrwistym bohaterom i umiejętności opowieści w klarownej formie, serwuje czytelnikom zaskakujące historie”. Tak napisano na okładce książki.
To historia nastolatków, którzy przeciwstawiają się hipokryzji w instytucji Kościoła. W kinach od tygodnia można oglądać film "Ministranci" pochodzącego z Łomży reżysera i scenarzysty Piotra Domalewskiego.
Dzięki tym pieniądzom można założyć „podmiot ekonomii społecznej” czyli stowarzyszenia, fundacje, koła gospodyń wiejskich, kluby sportowe i stworzyć w nim (oraz utrzymać) miejsca pracy
Prowadzący:
Andrzej Bajguz
