Zamknijmy oczy i wyobraźmy sobie, że zgubiliśmy naszego smartfona albo zostawiliśmy go w pracy lub w kawiarni. Jakie odczucia nam towarzyszą? Ulga, spokój, relaks, a może strach, wściekłość i poczucie zagubienia?
Jeśli poczuliśmy negatywne emocje, nie róbmy sobie wyrzutów. Takich ludzi jak my, narkotycznie przywiązanych do telefonów komórkowych, są na świecie pewnie z setki milionów, jeśli nie więcej. Skoro dziś mówi się o pladze uzależnienia od nowoczesnych technologii, to i my nie możemy wyobrazić sobie życia bez nieustannego zaglądania do Facebooka, TikToka albo Instagrama.
Z identycznym problemem zmagają się bohaterki francuskiego serialu komediowego o wymownym tytule “Detoks”. Manon, stawiająca pierwsze kroki na paryskiej scenie muzycznej, ma dość złośliwych internautów, wyśmiewających jej nieudany występ, a Léa, świeżo po rozstaniu z chłopakiem, którego wciąż kocha, zachowuje się jak rasowa stalkerka, czyli wciąż śledzi swojego byłego, włamując się na jego konta w mediach społecznościowych albo do kamery, którą facet ma przypiętą do kasku motocyklowego. Dziewczyny wiedzą, że coś jest z nimi nie tak, bo social media już dawno przestały sprawiać im przyjemność, stając się źródłem nieustannego lęku, frustracji i niskiego poczucia własnej wartości. Wpadają więc na banalnie prosty, choć rewolucyjny pomysł: postanawiają na miesiąc zrezygnować z życia online, odstawiając na bok (a właściwie niszcząc w przypływie szału) wszystkie swoje telefony, tablety i laptopy. Ale jak się poruszać po wielkim mieście bez smartfona z aktualnym rozkładem metra albo mapą? Jak poznać nowego faceta lub zadbać o swoją karierę, nie logując się do Tindera albo Linkedin? Przed takimi dylematami stają przebojowe dziewczyny, których życie, za sprawą cyfrowego detoksu, wywraca się do góry nogami. Na szczęście na świecie wciąż są rozwiązania offline, z których Manon i Léa będą mogły skorzystać.
Serial ten nie należy do propozycji super ambitnych, bo to lekka, czasem mocno przerysowana komedia obyczajowa, której klimat nie wszystkim będzie odpowiadać. Na początku widzowie mogą czuć nawet lekką irytację, bo czy detoks od nowoczesnych technologii to dobry temat na kilkuodcinkową produkcję? Wystarczy przecież odłożyć telefon na bok i wyjść do sklepu albo na spotkanie z przyjaciółmi. I sprawa załatwiona.
Twarde dane mówią jednak co innego. Jak podaje portal Podlaskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w Białymstoku, “10 lat to przeciętny wiek rozpoczęcia regularnego korzystania z telefonu komórkowego. Ponad 60% osób w wieku 15-35 lat ma telefon cały czas przy sobie w ciągu dnia, a blisko 82% nie rozstaje się z nim również w sypialni. Coraz więcej uczniów korzysta z Internetu przez telefon dłużej niż 3 godziny dziennie”. Za tymi liczbami czają się inne niepokojące zjawiska: obniżenie wydajności w pracy i szkole, pogorszenie się wyników w nauce, nerwice, depresje i zaburzenia snu. Co więc powinniśmy zrobić, by zapewnić sobie tzw. dobrostan, czyli dobre samopoczucie? Przede wszystkim odłączyć się od Internetu i mediów społecznościowych, zaczynając od kilkudziesięciu minut, a później, stopniowo, wydłużając czas na bycie offline. Proste, a jednocześnie skomplikowane jak fizyka kwantowa.
Ale zanim się na to zdecydujemy, zerknijmy do serialu “Detoks”, bo kilka pojawiających się tam pomysłów naprawdę warto wcielić w życie. Od oglądania seriali można oczywiście się uzależnić, ale to uzależnienie biorę na siebie, dając Państwu szansę na obejrzenie wyłącznie interesujących produkcji. A na te nigdy nie szkoda czasu i energii.
Pięćset lat temu Bona Sforza przybyła do Polski, by odmienić kraj i zapisać się na kartach historii jako jedna z najbardziej niezwykłych kobiet swojej epoki. Teraz jej postać wraca na scenę w wyjątkowym poemacie jazzowym, który łączy historię, poezję i jazz.
Maturzyści zakończyli etap edukacji w swoich szkołach. Jak zawsze możemy oglądać efekt pracy supraskiego liceum w galerii przy Świętojańskiej.
Pojawił się w sieci kolejny sezon serialu, na który bardzo czekałem. I chociaż poprzednia, szósta seria, nie należała do najlepszych, teraz “Black mirror”, czyli “Czarne lustro” wraca do swoich najlepszych tradycji.
historyk
Czy tym razem wygra autorka zbioru opowiadań Natalka Suszczyńska? Czy jednak nagroda trafi do rąk reportażystek, których książki generowały ogromne zainteresowanie przez cały rok, czyli Katarzyny Roman-Rawskiej i Anety Prymaki-Oniszk?
Czy zastanawiali się kiedyś Państwo skąd w muzeach biorą się te wszystkie eksponaty, które potem możemy tam podziwiać na wystawach stałych i czasowych?
Po wielkich kasowych sukcesach seriali kryminalnych o trudnych tytułach takich jak: "Śleboda”, "Rojst”, "Forst”, czas, by w teatrze na żywo zagubić się w labiryntach kłamstwa, zbrodni i zapomnianych historii z wojny. Tym razem zamiast "Kruka” będzie Drozda.
Na trzy dni Stadion Chorten Arena staje się na wiosnę jak kraina baśni: są tu niekończące się opowieści, kolorowe scenerie, piękne i mroczne fabuły i przede wszystkim opowiadacze i słuchacze takich historii.
Były kwiaty, wspomnienia i wiele ciepłych życzeń. Wszystkie skierowane do ks. Leoncjusza Tofiluka, proboszcza prawosławnej parafii św. Archanioła Michała w Bielsku Podlaskim, który świętuje jubileusz 90-lecia urodzin. Z tej okazji Fundacja Oikonomos wspólnie z Akademią Supraską zorganizowały wyjątkową wystawę zatytułowaną "Ojciec Leoncjusz. Ikonograf - Malarz -...
Prowadzący:
Andrzej Bajguz
