80. rocznica śmierci łączniczki Armii Krajowej Jadwigi Dziekońskiej

Ppor. dh Jadwiga Dziekońska ps. "Jadzia” zginęła 19 maja 1943 r., gdy – przenosząc w Białymstoku tajne meldunki – natknęła się na ulicy Stołecznej na patrol żandarmerii i rzucając w hitlerowców piaskiem i kamieniami krzyczała: "żywej mnie nie weźmiecie!”.

Jadwiga Dziekońska urodziła się 20 lipca 1916 r. w Konarzycach koło Łomży. Była harcerką, działała społecznie w organizacjach młodzieży wiejskiej.

Podczas okupacji była kurierką i łączniczką oraz współuczestniczyła w akcjach zbrojnych. Najbardziej znaną z nich było uwolnienie czterech członków sztabu Okręgu Białostockiego Armii Krajowej (AK) w listopadzie 1942 r. z siedziby Gestapo przy ul. Sienkiewicza.

Działała na terenie całego naszego regionu. Przyczyniła się do utworzenia sieci konspiracyjnej AK w Białymstoku, Grodnie, Wołkowysku oraz w powiatach – zambrowskim, wysoko-mazowieckim i łomżyńskim. Bazą kontaktowo-noclegową dla partyzantów było jej rodzinne gospodarstwo w Konarzycach. Kierowała również kolportażem podziemnego pisma "Informacja”, wydawanego przez Biuro Informacji i Propagandy Okręgu Białostockiego AK.

20 kwietnia 1943 roku, Jadwiga Dziekońska została odznaczona Krzyżem Walecznych za wyróżniającą się służbę w konspiracji. Miesiąc później zginęła w Białymstoku w starciu z patrolem hitlerowskiej żandarmerii, niszcząc przenoszone tajne meldunki i nie dając się aresztować. Została pośmiertnie odznaczona Orderem Virtuti Militari V klasy.

Jadwiga Dziekońska jest pochowana na cmentarzu miejskim w Białymstoku przy ul. Wysockiego pośród 12 mogił żołnierzy poległych w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 r. Jej pomnik znajduje się w białostockim parku noszącym jej imię, położonym w pobliżu miejsca jej śmierci w 1943 r.

Jadwiga Dziekońska jest również patronem szkoły podstawowej w rodzinnych Konarzycach.

| red: ad