Być może lepiej rozumiemy współczesny wampiryzm, wiedząc, że zmarli starożytnej Grecji, a przed nimi asyryjskie demony, też pili krew; być może obrzezanie takie, jakie jest obecnie praktykowane, wydaje się znajdować swoje usprawiedliwienie w Biblii; być może potrafimy wykazać, że lęk wobec menstruacji jest zjawiskiem powszechnym, że wino częstokroć służyło jako substytut krwi, a miłość zawsze raniła serce.
(ze wstępu autora)
Krew, ten „sok bardzo szczególny”, jak mówił Goethe, zajmuje we wszystkich religiach i kulturach niezwykle ważne miejsce. Być może jest to jedyna rzecz materialna tak naocznie i przemożnie kojarząca się z tajemnicą sacrum; jej widok budzi zawsze emocje głębokie i najżywsze. Krew rozlana jest symbolem śmierci i zniszczenia, ale też oczyszcza i zmywa hańbę. Ściąga przekleństwo na tego, kto rozlał ją niewinnie, ale również stanowi cenę odkupienia za grzechy.
Te wszystkie aspekty krwi rozważa J.-P. Roux, analizując miejsce, rolę i symbolikę krwi w wierzeniach i obrzędach wszystkich właściwie ważniejszych ludów i cywilizacji – od Azteków po Chińczyków, od australijskich Dierisów i afrykańskich Dogonów oraz Bambarów po Eskimosów i amerykańskich Odżibwejów.
(z recenzji Ireneusza Kani)
Jean-Paul Roux (1925–2009) był dyrektorem badań w Narodowym Centrum Badań Naukowych (CNRS) i profesorem w École du Louvre. Opublikował wiele erudycyjnych prac, m.in. Les Barbares, L'Histoire des Turcs, Les Explorateurs au Moyen Âge, Babur. Histoire des Grands Moghols.
Prywatnie tu: tudorotasokolowska.pl
Prowadzący:
Dorota Sokołowska
