Radio Białystok | Magazyny | Czytam książki | Książka za recenzję | "Dzieci Jerominów" Ernst Wiechert
O autorze i jego dziełach pierwszy raz usłyszałam , w radiu. Zainteresowała się nim i wypożyczyłam - według mnie najważniejszą jego książkę, a mianowicie Dzieci Jerominów.
Ernst Wiechert urodził się pod Mrągowem, a zmarł w Szwajcarii. Był przeciwnikiem systemu totalitarnego panującego w Niemczech, a za swoje poglądy trafił nawet na pewien czas do obozu w Buchenwaldzie.
Sama książka składa się z dwóch tomów, a trzeci, jak napisał sam autor napisała historia. To, co wyszło spod jego pióra odebrałam jako przypowieść o ziemi i ludziach, trochę saga rodzinna. Centralnym miejscem akcji, który spaja losy bohaterów jest wieś Sowiróg, inaczej Sowi zakątek położona nad jeziorem, gdzieś w Puszczy Piskiej.
Czytając, wraz z przekładaniem kartek odkrywałam podobieństwa do Chłopów gdyż w obu powieściach ważna jest zmiana pór roku, a wraz z nią praca na roli. Widzę też związek ze Sławą i chwałą ponieważ tam rodzina mieszkająca na kresach od pokoleń musiała je opuścić tak i w Sowimrogu mieszka dziś kto inny.
Co napisałam wyżej nie oznacza, że mieszkańcy Sowiegorogu byli odcięci od zewnętrznego świata- niektórzy znaleźli się na wojnie, z której wrócili odmienieni, inni się kształcili po to, aby po powrocie dzielić się swoją wiedzą z mieszkańcami okolicy.
Historia, a może raczej polityka docierała również do Sowiego zakątku, w postaci plebiscytów, po I wojnie światowej, kiedy to na Mazury przyjeżdżali wszyscy, którzy tak się urodzili, aby zagłosować za przynależnością tych ziem do Niemiec. Wiechert nie oceniał tej polityki- tylko przedstawił zjawisko.
Hitleryzm też zawitał do Sowierogu- były jego ofiary. Młody Jeromin- wykształcony na lekarza nie wydał swojego mistrza, a zarazem przyjaciela Żyda. Taka postawa była zgodna z poglądami samego Wiecherta, o których pisałam na początku.
To nie jest łatwa lektura zarówno Niemcom jak i Polakom, a sam fakt, że wydanie, które miałam w rękach wydrukowano w Olsztynie, w latach 80-tych sprawia większe zrozumienie i zainteresowanie tematyką w dwóch narodach.
Edyta Sawicka
Od red.
Pani Edycie dziękuję i zapraszam do Radia po książkę za recenzję :)
Prywatnie tu: tudorotasokolowska.pl
Prowadzący:
Dorota Sokołowska
