Wojciech Szelachowski na scenie BTL zadebiutował w 1984 roku przedstawieniem "Pan Fajnacki". 

Wyreżyserował ponad 70 sztuk teatralnych, z czego blisko połowę w Białostockim Teatrze Lalek.

Stworzył autorski teatr śpiewany. Ten nurt rozpoczął się na Wydziale Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku „rewią intelektualną” - Krzesło. Później pojawiła się m.in. "Żywa Klasa", "Wielka tajemnica". Do tych widowisk piosenki i scenariusz rodziły się w trakcie prób.

Wojciech Szelachowski znakomicie władał piórem, był odważny w poczynaniach artystycznych, tworzył przedstawienia zabawne, ale nie bezmyślne, teatr o oryginalnym stylu, uważny na widza. Zawsze mocno akcentował szacunek dla sensu w teatrze. Pilnie przestrzegał zasady aby: „Po pierwsze nie nudzić." 

Każde przedstawienie Wojciecha Szelachowskiego miewało wiele warstw znaczeń i sensów. Podkreślał, że "w teatrze interesują go ludzie teatru z ich wspaniałą wiarą w to, że można coś wspólnie przeżyć”.

Wykładał na Wydziale Sztuki Lalkarskiej białostockiej Akademii Teatralnej oraz w Policealnym Studiu Wokalno-Aktorskim w Białymstoku.

Wojciech Szelachowski wywarł ważny wpływ na kształt artystyczny nie tylko swojego teatru, ale także całego teatru lalek w Polsce.

Był artystą wielokrotnie nagradzanym Atestami (Świadectwo Wysokiej Jakości i Poziomu Artystycznego, 2003, 2004, 2005. 2007) i nagrodami indywidualnymi (Nagroda Twórcza Wojewody Białostockiego, 1984; Nagroda Kapituły im. Aleksandra Bardiniego. 1999; Nagroda im. Jana Dormana, 2002) oraz za przedstawienia.

Przed pięcioma laty, w 2020 roku dostał Nagrodę HENRYKA, przyznawaną za wybitne osiągnięcia artystyczne w dziedzinie teatru lalek oraz za całokształt pracy artystycznej w dziedzinie teatru lalek.

| red: at