Radio Białystok | Wiadomości | "Piosenki Wszelakie" na scenie Białostockiego Teatru Lalek
To okazja do przypomnienia tekstów zmarłego przed tygodniem reżysera, autora scenariuszy i wieloletniego dyrektora BTL Wojciecha Szelachowskiego. Na scenie Białostockiego Teatru Lalek w czwartek (19.06) odbędzie się koncert „Piosenki Wszelakie” w reżyserii Bernardy Bieleni.
Usłyszymy głównie piosenki z pierwszych teatralnych rewii intelektualnych "Krzesło" i "Żywa Klasa".
Te piosenki są o czymś. Wzruszają, mogą denerwować. Te piosenki nie pozostawiają człowieka obojętnym. Piosenki Wojtka Szelachowskiego powodują to, że ja rozumiem lepiej siebie i lepiej rozumiem innego człowieka. A w związku z tym mam szansę na to, żeby się z nim spotkać i o tym pogadać. I żeby świat był po prostu lepszy - wyjaśnia Bernarda Bielenia.
Po śmierci Wojciecha Szelachowskiego, trudniej było pracować nad jego tekstami, ale nie było wątpliwości, że widowisko trzeba doprowadzić do premiery.
Zastanawialiśmy się, wiele osób pytało - to ty będziesz to nadal robić? Rodzina Wojtka powiedziała: rób, bo mu to obiecałaś. I też czuję się w obowiązku dopełnienia tej obietnicy. Zaprosiłam do współpracy Marcina Nagnajewicza, który zrobił nowe aranżacje, w porozumieniu z Krzysztofem Dziermą, który udzielił nam błogosławieństwa. Mam nadzieję, że ten koncert, nie robimy spektaklu, rozpocznie jakąś nową przygodę - dodaje Bernarda Bielenia.
Prezentacja "Piosenek wszelakich" to część obchodów Dni Miasta Białegostoku. Początek pokazu czwartek (19.06) o19:00 w Białostockim Teatrze Lalek.
Wstęp wolny po uprzedniej rezerwacji telefonicznej miejsc.
Informacje na temat wejściówek znajdują się na stronie internetowej Akademii Teatralnej.
Artystyczny powrót
Wydarzenie to jest artystycznym powrotem do legendarnego spektaklu dyplomowego „Krzesło” z 1990 roku, będącego początkiem współpracy trzech wybitnych twórców: Wojciecha Szelachowskiego (teksty piosenek, scenariusz), Krzysztofa Dziermy (muzyka, akompaniament) i Andrzeja Dworakowskiego.
Co usłyszymy?
Podczas koncertu zabrzmią piosenki z „Krzesła” oraz z egzaminu z piosenki aktorskiej „Żywa klasa”, tym razem w zupełnie nowych, premierowych aranżacjach przygotowanych przez Marcina Nagnajewicza.
Scenografia Andrzeja Dworakowskiego stanie się „żywym symbolem” wydarzenia - łącząc przeszłość z teraźniejszością poprzez motyw tytułowego krzesła. To nie tylko powrót do korzeni białostockiego teatru, ale także ukłon w stronę twórców, którzy przez lata kształtowali jego artystyczny charakter.
Tło historyczne
Historia tercetu jest ważna dla teatru, ponieważ zapoczątkowała nowatorskie podejście do teatru lalkowego i aktorskiego w Białymstoku, które łączyło różne dziedziny sztuki w spójną, intelektualną całość i które zyskało rozpoznawalność na scenie ogólnopolskiej, a także inspiruje kolejne pokolenia artystów teatru lalkowego i aktorskiego.