Radio Białystok | Wiadomości | Nie żyje poeta, prozaik i tłumacz Jan Leończuk
Był znanym poetą, prozaikiem i tłumaczem, a także przez lata dyrektorem Książnicy Podlaskiej. Przyjaciel poetów - Jan Leończuk nie żyje. Zmarł we wtorek (23.11) rano w swoim domu w Łubnikach.
Jan Leończuk we wspomnieniach znajomych - relacja Doroty Sokołowskiej | Pobierz plik.Częstym problemem przy wyświetlaniu playera jest używanie Adblocka.
Dłuższe dźwięki na niektórych wersjach przeglądarki Chrome są ucinane.
Debiutował w Kontrastach w 1970 roku, potem jego wiersze tłumaczono na wiele języków, a sam Jan Leończuk jest autorem kilkunastu tomików poetyckich i zapiśników. Przez ćwierć wieku swoje felietony czytał też na antenie Polskiego Radia Białystok, tworzył je na bieżąco, a znajdowały się w nich poetyckie zapisy codziennych trudów i radości z podlaskiej wsi, refleksje literackie i wspomnienia ze spotkań, które jako dyrektor Książnicy Podlaskiej ubierał w metaforę i literaturę.
Książnicy Podlaskiej dyrektorował przez ponad 18 lat. Był pomysłodawcą pisma Książnicy "Epea", funkcjonujących do dziś Śród Literackich, inicjatorem pracowni digitalizacji czy działu naukowego. Dzięki niemu w zasobach Książnicy znalazło się wiele unikalnych rękopisów.
Angażował się w życie literackie Białegostoku, będąc mentorem i przyjacielem wielu młodych twórców, których książki wydawał. Szczególnie troskliwie zajmował się polskimi literatami za wschodnią granicą, łączył też ideę opieki nad polskim księgozbiorem na Litwie i na Białorusi, przy okazji wspomagając mieszkających tam Polaków literaturą z regionu.
Jest trzykrotnym laureatem Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta im. Wiesława Kazaneckiego za lata: 1991,1996 i 2010.
W czerwcu 2006 roku został odznaczony Brązowym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jest niewątpliwie najwybitniejszym poetą naszego regionu, a w pamięci zapisał się jako wyjątkowo życzliwy, dobry i mądry przyjaciel.
Jan Leończuk zmarł w wieku 71 lat.
Dom pełen książek, przyjaciół, rzeźb, a teraz też i wspomnień. Dom zapisany w historii rodziny Leończuków - i w poezji, i w zapiśnikach najmłodszego z rodzeństwa.
